ارزیابی توان اکولوژیک کاربری کشاورزی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز گله رود بروجرد)

با توجه به کاهش شدید منابع، تخریب سرزمین و رشد روزافزون جمعیت، نیاز به برنامه ریزی دقیق جهت استفاده از منابع و سرزمین می باشد. ارزیابی توان اکولوژیک کاربری ها به منظور استفاده درخور از منابع شرایط مناسبی جهت حفظ این منابع برای نسل های آینده فراهم می آورد. از طرفی کشاورزی به عنوان یک عامل بسیار تاثیرگذار بر اقتصاد و زندگی مردم کشور نیازمند توجهی ویژه می باشد. که در این راستا ارزیابی توان کاربری کشاورزی در بهبود شرایط موجود به منظور افزایش کارایی زمین های کشاورزی و آسیب کمتر به منابع می تواند کمک شایانی نماید. در این پژوهش با استفاده از منطق بولین و طبق مدل مخدوم به ارزیابی توان اکولوژیکی حوزه آبخیز گله رود برای کاربری کشاورزی پرداخته شده که طبق نتایج به دست آمده هر شش طبقه در منطقه وجود دارد و بیشترین وسعت مربوط به طبقه چهار است که 42 درصد از سطح منطقه را تشکیل می دهد. ویژگی بارز این اراضی حاصلخیزی متوسط، درصد، شیب 8 تا 13 درصد، خاک نیمه تحول یافته تا در حال تحول می باشد.