ارتقای سرزندگی خیابان بیست متری جوادیه با بکارگیری معیارهای رشد هوشمند

سقراط در قرن پنجم پیش از میلاد گفته است: هدف اصلی از ایجاد شهرها تأمین نشاط و خوشبختی شهروندان است. این گفته ی سقراط رابطه ی دیرین مستحکم میان دو مفهوم "شهر" و "نشاط و سرزندگی" را به خوبی نشان می دهد. بر مبنای چنین دیدگاهی اساساً شهر دستگاه، وسیله یا مرکبی برای نیل به شادی و نشاط و سرزندگی تلقی می شود. از سوی دیگر خیابان های شهری همان طور که جین جیکوبز می گوید، حیاتی ترین اندام های یک شهر هستند زیرا بیشترین تعاملات اجتماعی بین شهروندان در این محیط ها شکل می گیرد؛ بنابراین لازم است چنین فضا هایی از یک محیط سرزنده بهره مند شوند. در خیابان های شهری هم سواره و هم پیاده حضوری شاخص و غالب داشته و هر یک نیز خود را محق به استفاده از آن می دانند. در این میان نقش خیابان به عنوان مکانی برای تعاملات اجتماعی، دیدار ها، برخورد ها و صحنه حضور شهروندان شدیدا تضعیف شده است. این پژوهش به دنبال ارائه راهکار های مناسب طراحی شهری برای بازگرداندن سرزندگی به محدوده طراحی است. بدین منظور با بررسی نظریات اندیشمندان و بهره گیری از تجربیات متأخر جهانی، طراحی با تکیه بر اصول رویکرد رشد هوشمند صورت می گیرد. رشد هوشمند یکی از دیدگاه های نوین در مفهوم مدیریت رشد است که در برابر الگوی گسترش حومه شهر ها در ایالات آمریکا مطرح شده است و اصولی را برای توسعه متراکم و توسعه مجدد نواحی درون شهری مطرح می کند و به موازات آن ها برای توسعه متراکم، کاربری مختلط، دسترسی و حمل و نقل عمومی، ایده آل های رشد هوشمند پیوندی را با برخی از مفاهیم مرتبط نیز نظیر: حفاظت تاریخی، بازتوسعه محدوده-های درون شهری، محیط زیست گرایی، کیفیت بصری و ... برقرار می کند. در این پژوهش پس از بیان مسئله و ضرورت و اهمیت پرداختن به آن، اهداف بیان شده، سپس چارچوب نظری بر اساس آن ها بررسی و در ادامه به معرفی محدوده به صورت موضوعی پرداخته می شود. در نهایت بر اساس داده ها و اطلاعات بدست آمده و تحلیل های صورت گرفته، اصول و معیار های مورد نظر استخراج و راهکارهای مناسب ارائه می گردد.