تاثیر عصاره بابونه، سدر، حنا، صبرزرد بر درماتیت تماسی تجربی در موش

زمینه و هدف:درماتیت تماسی بیماری شایعی است که حدود 5.4% جمعیت عمومی را مبتلا می کند و درمان های عمده آن بر پایه نرم کننده ها و کورتیکواستروئیدهاست و ارتشاح سلولی عمدتا از نوع منونوکلئرها بخصوص لنفوسیت های t_helper است. هدف از این مطالعه رویکرد مجدد به صنعت گیاهان دارویی با پشتوانه علوم جدید و بررسی تاثیر عصاره الکلی چهارگیاه حنا، بابونه، سدر و صبر زرد بر درماتیت تماسی تجربی در موش است.

روش کار: در یک pilot study به رورش تجربی ابتدا 70 سر موش سوری نژاد enmary به وزن تقریبی gr10±50 به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند و پس از تراشیدن پشت گوش چپ آن ها با خود تراش در دو نوبت (روزهای صفر و یک) با محلول (dinetro chloro benzene)dncb به مقدار 400 میکرولیتر آغشته شد. در روزهای 10 و 14 نیز همان مقدار از محلول dncb را بر روی گوش چپ حیوان مالیده و همزمان شاهد (روغن زیتون در حلال استون) بر روی گوش راست حیوان تماس داده شد. سپس در زمان های 2، 10، 24، 48، 72، 96، 120 و 150 ساعت پس از تماس دوم، موش ها را با اثر کشته و گوش هارا از قاعده قطع نموده و نمونه های آسیب شناسی تهیه و جهت بررسی ارتشاح سلولی به آسیب شناسی فرستاده شد. در مرحله دوم عصاره الکلی چهار گیاه مورد نظر تهیه و سپس کرم های 4% در پایه coldcream تهیه و با توجه به نتایج مرحله اول که حداکثر زمان ارتشاح لنفوسیت ها را 120 ساعت نشان داده بود داروها را روزی دو نوبت به فاصله 12ساعت به مدت 7 روز بر روی گوش 40 حیوان در 4 گروه 10 تایی در محل درماتیت مالیده روز هتشم گوش ها را قطع و بررسی آسیب شناسی انجام شد. دو گروه 10تایی به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. در یک گروه coldcream و در گروه دوم هیچ دارویی مالیده نشد. 60 موش در مرحله دوم انتخاب و مجموعاً 130 موش مورد مطالعه قرار گرفتند.

یافته ها: کاهش ارتشاح لنفوسیت ها پس از 7 روز تجویز دارو با بابونه 66.7% (0.02p=) سدر 50% صبر زرد 12.5% و حنا صفر درصد مشاهده شد.

نتیجه گیری: بابونه با توجه به پاسخ قوی تر 66.7% بهترین اثر را در بهبود ضایعات درماتیت تماسی داشته است.