بررسی شک در نظام فکری دکارت

بررسی شک در نظام فکری دکارت

شک، تنها بستری را برای رسیدن اندیشند دکارتی به مبنایی یقینی فراهم می آورد تا او بتواند عمارت جدید معرفتی مدنظر خویش را بر این مبنا پی بیفکند. درواقع، دکارت از شک بهره می گیرد تا به یاری آن بتواند راه را برای کاربست روش تحلیل در حوزه مابعدالطبیعه هموار سازد. دکارت به رغم اینکه در روزگار خود و حتی بعدها متهم به شکاکیت بود اصلاً شکاک نبود؛ بلکه او شک را همچون وسیله ای برای غایتی به کار می برد. او هرکجا از فلسفه ومابعدالطبیعه حقیقی سخن می گوید مخاطب را به پاکسازی ذهن از هرچه که می شود کمترین تردیدی در آن کرد، فرامی خواند. آنچه باید به آن توجه داشته باشیم این است که شک و شکاکیت تنها تا مرحله ای کارآیی دارد که ما به کمک آن به مبنای مستحکمی برسیم و از آن به بعد به یاری روش تحلیل است که باید شروع به ساختن یک بنای معرفتی استوار کرد. این مقاله در پی آن است تا با و موضوع تحقیق قرار دادن شک در فلسفه دکارت و با نگاهی تحلیلی و فلسفی به آرا و آثار وی، ابعاد مختلف و شبکه ای را که دکارت در فلسفه خود بر محور نظریه شک تنیده است، مطرح می سازد. ازاین رو، به مؤلفه های متعدد در نظریه شک از قبیل تعریف، وجود، مراتب، اقسام...می پردازد نشان دهیم برخلاف آنچه رایج است شک، نه روش دکارت؛ بلکه راهکاری است که او آن را برای اعمال روش خود که همانا روش تحلیل است، در کار می آورد.