شکرگزاری و پیامد آن در زندگی از منظر امیرالمؤمنین علیه السلام

شکرگزاری و امتنان در برابر مواهب و نعمت های خداوند از جمله ویژگی هایی است که در آموزه های دینی مورد عنایت قرار گرفته است. وصف شکور و ویژگی های افراد شاکر در بیانات امیرالمؤمنین علیه السلام به وفور دیده می شود. رویکرد نوشتار حاضر تبیین این ویژگی از دیدگاه ایشان است. به انگیزه ی پاسخ به این پرسش که جایگاه وصف شکر در زندگی کجاست و پیامدهای آن چیست؟ چرا که امیرالمؤمنین علیه السلام این ویژگی و نیز دارا بودن روحیه ی قدردانی از همسر را از معیارهای انتخاب همسر عنوان می فرمایند. از این رو سپاسگزاری هم به لحاظ رویکرد معنوی و هم به لحاظ رویکرد اجتماعی کارکرد دارد. به لحاظ رویکرد معنوی استفاده از نعمت های خداوند در راستای اهداف بندگی، به نوعی شکرگزاری محسوب می شود. که دستاورد آن فزونی نعمت است و از طرفی وجوب آن محرز است. به لحاظ رویکرد اجتماعی نیز، رضایت زوجین و در نتیجه تداوم زندگی مشترک را سبب ساز است.