بررسی تاثیر نسبت silica-sol و آب مقطر بر ثبات ابعادی نسبت های ریختگی

مقدمه: تغییر ابعاید الگوهای آکریلی در طول مراحل لابراتوری جهت تبدیل به ریختگی (casting) فرآیندی است که عواقب کلینیکی متعددی به دنبال دارد. عدم نشستن post ریختگی، نداشتن گیر (retention)، عدم تطابق و ریز نشست مشکلاتی هستند که با تغییر ابعاد الگوها، قابل پیش بینی می باشند. بنابراین مطالعه روی عوامل و فاکتورهایی که این تغییر ابعاد را به حداقل برساند ضروری است. در تحقیق حاضر، تاثیر کاربرد نسبت های مختلف silica-sol و آب مقطر خالص بر روی ثبات اعدادی casting مطالعه شده است.

روش بررسی: این تحقیق به روش تجربی  (experimental) انجام شده است. 30 نمونه از الگوهای آکریلی (آکریل duralay) با ابعاد تقریباً مشابه تهیه گردید و در 5 گروه مختلف به تعداد مساوی مورد بررسی قرار گرفت. در گروه اول، آب مقطر خالص، در گروه دوم، سیلیکا سل خالص در گروه های سوم، چهارم و پنجم به ترتیب نسبت های 3/1 و 2/1 و 1/1 از سیلیکا سل و آب مقطر بررسی شد. نمونه های آکریلی در 3 ناحیه طول، قطر کرونالی و قطر اپیکالی با دستگاه دیجیتالی extensiometer با دقت 10 میکرون اندازه گیری شدند. همین عمل در مورد post های ریختگی تکرار شد.

نتایج: میانگین تغییرات طول post ریختگی نسبت به الگوی آکریلی با کاربرد سیلیکا سل خالص، نسبت 1/1 سیلیکا و آب مقطر و هم چنین نسبت های 3/1 و 2/1 از سیلیکا سل و آب مقطر ناچیز است و از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد. 1-میانگین تغییرات قطر کرونالی post ریختگی نسبت به الگوی آکریلی با کاربرد نسبت های 3/1 و 2/1 از سیلیکا سل و آب مقطر ناچیز است و از لحاظ آماری معنی دار نیست ولی در سایر گروه ها معنی دار می باشد. 2- میانگین تغییرات قطر اپیکالی post ریختگی نسبت به الگوی آکریلی تنها در کاربرد آب مقطر خالص مشهود و در بقیه گروه ها ناچیز است.

نتیجه گیری: با توجه به اینکه کم ترین میزان تغییر ابعاد در نسبت های 3/1 و 2/1 از سیلیکا سل و آب مقطر مشاهده می شود، برای ایجاد حداکثر تطابق و کاهش میزان micro leakage استفاده از این نسبت ها خصوصاً در ساخت کراون ها و بریج ها توصیه می شود.