بررسی کمی و کیفی فاضلاب صنایع شیمیایی و الکترونیک تهران بزرگ

مقدمه: این مطالعه با هدف اساسی ارزیابی کمی و کیفی فاضلاب صنایع شیمیایی و الکترونیک تهران بزرگ در دو مرحله: 1) ارزیابی کمی مصرف آب در صنایع شیمیایی و الکترونیک 2) ارزیابی کمی و کیفی فاضلاب این صنایع به انجام رسید.

روش کار: در محدوده تهران بزرگ، 59 واحد صنعتی شیمیایی و الکترونیک با پرسنل بالای 50 نفر وجود دارد که این تعداد از صنایع بعنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد. از این جامعه 18 واحد صنعتی بعنوان نمونه بطور تصادفی انتخاب گردید. به منظور ارزیابی کمی فاضلاب صنایع شیمیایی و الکترونیک، میزان مصرف آب و تولید فاضلاب بعنوان معیار کمی در نظر گرفته شد و به منظور ارزیابی کیفی فاضلاب این صنایع، مقدار اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی پنج روزه و مقدار جامدات معلق بعنوان معیار کیفی در نظر گرفته شدند.

نتایج: نتایج بررسی نشان داد که از میان صنایع واقع در محدوده تهران، صنعت پلاستیک با مصرف 40.3% از کل مصارف آب و تولید 31.6% از کل فاضلاب تولید شده، بزرگترین مصرف کننده آب و تولیدکننده فاضلاب و صنعت الکترونیک نیز با مصرف 3% از کل آب مصرف شده و تولد 3.4% از کل فاضلاب تولید شده، کوچک ترین مصرف کننده آب و تولید کننده فاضلاب بوده اند. هم چنین از میان این صنایع صنعت تولید مواد شوینده و پاک کننده با تولید 44% از کل بار آلودگی اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی پنج روزه و 41% از کل بار آلودگی جامدات معلق بیشترین سهم را در تولید بار آلودگی به خود اختصاص داده است. اما صنعت الکترونیک با تولید 0.5% از کل بار آلودگی اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی پنج روزه و صنعت باطری سازی با تولید 1% از کل بار آلودگی جامدات معلق کمترین سهم را در تولید بار آلودگی به خود اختصاص داده اند.

نتیجه گیری: بر اساس این نتایج، مجموعه این صنایع حجم عظیمی از فاضلاب را با بار آلودگی بالا به محیط تخلیه می کنند که پتانسیل استفاده مجدد دارد. همجواری مزارع کشاورزی با مناطق تمرکز صنایع شیمیایی و الکترونیک زمینه استفاده مجدد از فاضلاب این صنایع را هموار ساخته است. یکی از راه حل های این مشکل زیست محیطی استفاده از فاضلاب این صنایع پس از تصفیه لازم در بخش کشاورزی می باشد.