نتایج توراسکوسکوپی در بیماران با ریزش مایع جنبی اگزوداتیو با علت نامعلوم

مقدمه: توراکوسکوپی یکی از روش های متداول تشخیصی و درمانی کم تهاجم در بیماران با تجمع مایع پلورال با تشخیص نامعلوم می باشد که این توانایی را به جراح داده که با دید وسیع از فضای پلورال و پریکارد اقدام به نمونه گیری دقیق از محل مورد نظر نمایید. هدف از این مطالعه بررسی نتایج و عوارض توراکوسکوپی در بیماران با تجمع مایع حفره پلورال اگزوداتیو با تشخیص نامعلوم می باشد.

روش کار: این مطالعه توصیفی در سال های 1377-1385 در بیماران بستری در بخش جراحی قفسه سینه بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام شده است. 65 بیمار با تجمع مایع پلورال اگزوداتیو که با نمونه برداری سوزنی تشخیص آن ها قطعی نشده بود مورد مطالعه قرار گرفتند. این بیماران تحت توراکوسکوپی قرار گرفته و نمونه برای آسیب شناسی فرستاده شد. بیماران به مدت 6 ماه پیگیری شدند. مشخصات فردی، نتایج آسیب شناسی، نتایج و دقت تشخیصی توراکوسکوپی و پیگیری در پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss و آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد.

نتایج: از مجموع 65 بیمار مورد مطالعه که تحت توراکوسکوپی قرار گرفته بودند، 33.8% زن و 66.2% مرد بودندو میانگین سن در جمعیت مورد مطالعه در این تحقیق، 14.57±58.90 سال بوده است. شایع ترین شکایت بالینی تنگی نفس بود که در 87.7%از بیماران دیده شد و در 55.4% افیوژن با رنگ زرد و در 44.6% افیوژن خونی وجود داشت. در بررسی سیتولوژی تنها 1 مورد (1.5%) سلول بدخیم در مایع پلور گزارش گردید و بیوپسی سوزنی پلور در 86.2% پلوریت، در 10.8% فیبروز و در 3.1% مشکوک بود. توراکوسکوپی در 95.4% از بیماران تشخیصی بوده است و تنها 3 مورد (4.6%) تشخیص قطعی حاصل نشد که در آن ها بیوپسی باز انجام شده و نتیجه پاتولوژی در 2 مورد مزوتیلوما گزارش گردید و 1مورد بیمار با سابقه عمل جراحی عروق کرونری قبلی بود که در پیگیری 6 ماهه بهبود یافت. شایع ترین یافته در نتایج توراکوسکوپی، کارسینوم متاستاتیک بود که در 37 نفر (56.9%) گزارش گردید. در 64 نفر (98.5%) هیچ گونه عارضه ای دیده نشد، تنها در 1 مورد (1.5%) خونریزی رخ داد. میزان مرگ و میر به علت توراکوسکوپی در این مطالعه صفر بود. دقت تشخیصی توراکوسکوپی در مطالعه حاضر 95.4% بوده است.

نتیجه گیری: با توجه به دقت تشخیصی بالا و عوارض اندک توراکوسکوپی استفاده از این روش در تشخیص و درمان بیماران مبتلا به پلورال افیوژن با علت نانمشخص توصیه می گردد.