میزان اجرای دستورالعمل های کدگذاری صدمات، سوختگی ها و مسمومیت ها در بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی

مقدمه: کدهای استاندارد و تعاریف آن ها ابزار مهمی در تحقیقات، طراحی، اجرا و ارزیابی برنامه های کنترل صدمه و زیر مجموعه های آن می باشند. هدف از این مقاله تعیین میزان اجرای دستورالعمل های کدگزاری صدمات، سوختگی ها و مسمومیت ها در بیمارستان های آموزشی منتخب بود.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقایسه ای پرونده 735 بیمار با تشخیص صدمات، سوختگی و مسمومیت از بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی ایران، تهران، و شهید بهشتی مورد بازبینی قرار گرفت. پرونده ها به روش نمونه گیری منظم از میان پرونده کلیه بیماران مورد نظر در 6 ماه اول سال 1385 انتخاب شد. در این انتخاب از 33 بیمارستان آموزشی موجود، 9 بیمارستان به علت عدم بستری بیماران صدمه، سوختگی و مسمومیت و 2 بیمارستان به علت عدم کاربرد کتاب icd-10 از لیست کنار گذاشته شد. داده ها از طریق مشاهده مستقیم و تکمیل چک لیست جمع آوری و اعتبار چک لیست با استفاده از نظرخواهی از خبرگان در رشته موردنظر تعیین شد. تحلیل داده ها با نرم افزار spss انجام شد.

 یافته ها: در این پژوهش میانگین درصد میزان اجرای دستورالعمل های کدگذاری صدمات در دانشگاه های علوم پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی به ترتیب 77.80، 67.64 و 70.11 و میزان اجرای دستورالعمل های کدگذاری علت های خارجی صدمات به ترتیب 57.80، 70.03 و 62.17 درصد بود. میانگین درصد میزان اجرای دستورالعمل های کدگذاری سوختگی ها در دانشگاه های علوم پزشکی ایران و شهید بهشتی به ترتیب 58.33 و 55.77 درصد و علت خارجی آن 54.17 و 53.33 درصد بود.

 نتیجه گیری: تطابق لازم در میزان اجرای دستورالعمل های کدگذاری صدمات، مسمومیت و سوختگی ها در بین کدگذاران بیمارستان های مورد مطالعه دیده نمی شود و لازم است برنامه های مداخله ای مدنظر قرار گیرد.