گذری بر سیره امام حسین (ع)

امام حسین علیه السلام، از جمله مربیان آسمانی است که پیروی واقعی از سیره علمی و اخلاقی آن حضرت، سعادت فرد و جامعه را تضمین می نماید و آنان را به سجایای اخلاقی و فضایل انسانی می رساند. امام حسین (ع) و حکایت زیستن و شهادتش و لحن گفتار و ابعاد کردارش، نه تنها نمونه یک بزرگمرد تاریخ را برای ما مجسم می سازد، بلکه آینه تمام دنیای فضیلت ها، بزرگ منشی ها، فداکاری ها، جان بازی ها، خداخواهی ها و خداجویی ها است، او به تنهایی می تواند سعادت بشریت را ضامن گردد. به حکم آفرینش یکی از اوصافی که در نهاد هر انسانی به ودیعه گذارده شده، خصلت «الگوپذیری» است. داشتن مقتداو الگو برای پذیرش و پیمودن راه درست، امری ضروری است. اگر چه نهضت عاشورا بسی تلخ و اسف بار بود و دل انسان های آزاده را جریحه دار کرد، ولی یک حادثه معمولی نبود، بلکه تمام وقایع تاریخ تفاوتی بس عظیم داشت. زیرا رهبرش عصاره نبوت و رسالت پنجمین نفر اصحاب کسا، تجسم حق و اسلام راستین، انسان کامل و تربیت شده دامان رسول خدا (ص) است. امام حسین (ع) انسانی الهی، با هدف است که افکار بلندش در جای جای این قیام و حرکت، تبلوری ویژه یافته است.