واکاوی هماهنگی نمای مجتمع های مسکونی با زمینه در جداره های شهری

همواره یکی از اساسی ترین عناصر معماری درگیر با فضای شهری و مخاطب، نمای ساختمان هایی است که در کالبد شهری جای گرفته اند و پیوسته در ارتباط مستقیم و بیواسطه با محیط شهری واقع می شوند. نما نمود خارجی ساختمان و عنصر اساسی سازندهی بدنه ی شهری محسوب شده و اهمیت قابل توجهی در تشکیل کالبد شهر دارد. بنابراین نیازمند توجه و ساماندهی مناسب جهت هماهنگی بدنهی شهری و دستیابی به منظر شهری مطلوب می باشد. نمای ساختمان های مسکونی اغلب توسط معماران، طراحی و توسط سازندگان تولید و توسط مردم مورد بهره برداری قرار می گیرد. مردم به عنوان بهره بردار، مهم ترین عامل انگیزشی برای بررسی هماهنگی و پیوستگی نماهای شهری محسوب می شوند. با توجه به ساخت و سازهای اخیر و سیاست های شکل گرفته در طراحی و ساخت نمای ساختمان ها، امروزه شاهد ناهماهنگی و اغتشاش بصری در نماهای شهری می باشیم. نماسازی در ایران، گاهی ممکن است تحت تأثیر اصول سبک هایی خاص که منشاء داخلی یا خارجی دارند، قرار گیرد و یا حتی گاهی نمایشگر مُدهای زودگذر برگرفته از علایق و سلایق باشد. رویکردها و نظریات متخصصین، در قالب تجربیات نظری و عملی ارائه شده است. پس از بررسی و تفسیر مبانی نظری، به تحلیل و بررسی هماهنگی نماها پرداخته شده است.