ارزیابی شاخص های شهر پایدار و سالم با تاکید بر استراتژی های مدیریت حمل و نقل شهری به روشahp؛ مورد مطالعه شهر ارومیه

حمل و نقل شهری یکی از اصلی ترین زیر بخش های توسعه و برنامه ریزی شهری می باشد. شهروندان همه روزه با شبکه های پیاده و سواره و انواع مختلف حمل و نقل تماس داشته و برای پاسخ گویی به طیفی از نیازهای شغلی، تحصیلی، خرید، تفریح و غیره از حمل و نقل شهری استفاده می کنند؛ بنابراین حمل ونقل به یکی از مهم ترین بخش های کیفیت زندگی شهروندان تبدیل شده است. اما متأسفانه طی سال های اخیر بر اثر توسعه مبتنی بر حرکت اتومبیل، مسائل و مشکلات حمل و نقلی متعددی بروز کرده است. برای غلبه بر چنین مشکلاتی نیاز است که در گام اول حمل و نقل شهری از بعد پایداری ارزیابی شده و سپس مناسب ترین ترکیب شیوه های حمل و نقلی برای بهبود شرایط موجود پیشنهاد گردد. هدف از ارائه ی تحقیق حاضر ارزیابی وضعیت حمل و نقل درون شهری پایدار در شهرهای بزرگ بوده است که در آن شهر ارومیه به عنوان نمونه انتخاب شده و نظام موجود حمل و نقل این شهر با استفاده از تکنیک تحلیلی  ahpگروهی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف حمل ونقل پایدار هرگز حذف هیچ یک از شیوه های سفر نبوده، بلکه فراهم آوردن امکانات و زیرساخت ها و تشویق به استفاده از شیوه های پایدارتر و به حداقل رساندن استفاده از شیوه های ناپایدار می باشد؛ و در نتیجه سعی می شود مناسب ترین ترکیب شیوه های حمل و نقل در آن ارائه گردد. برمبنای نتایج حاصل ازahp ، مناسب ترین ترکیب حمل ونقل برای ارومیه اینگونه حاصل شد: 33.8% پیاده روی، 22% دوچرخه سواری، 14.5% اتوبوس و مینی بوس، 12.5% تاکسی 9.6% اتومبیل شخصی و نهایتاً 7.7% موتورسیکلت. در نتیجه با استفاده از روش ahp پیاده روی به عنوان گزینه برتر شناخته شده است.