طراحی پایانه مسافربری با تاکید برآسایش اقلیمی درفضای باز (مطالعه موردی شهر گنبد کاووس)

ایران زمین از دیرباز محل زندگی انسان های یکجا نشین بوده است. در واقع سفر پدیده ای می باشد مختص یکجانشینان انسان برای انجام سفر اقدام به احداث راه و رباط و در نهایت وسایل نقلیه می کند. امروزه با وجود گسترش شبکه های مختلف حمل و نقل، ازمیان انواع مختلف شیوه های جابجایی مسافر، بیش از 90 درصد بصورت جاده ای صورت می گیرد، بر همین اساس ضرورت توجه به وضعیت خدمات حمل و نقل جاده ای اهمیت دارد. پایانه به ساختمان و محوطه ساخته شده در پایان یک مسیر ترابری یا مسافرتی اطلاق می گردد که برای پیاده و سوارشدن نهایی و یا تخلیه و ترخیص کالا بکار می رود. شرایط حاکم بر آب و هوای شهر اهمیت زیادی در آسایش و عدم آسایش زندگی انسان ها دارد. لذا امروزه توجه به اقلیم فضاهای باز شهری و بکارگیری راهکارهایی به منظور افزایش کیفی شاخص های آسایشی می تواند زندگی افراد را در محیط ها مطلوب تر کند، به همین دلیل معماران و طراحان افزون بر توجه به اصول طراحی فضاهای باز، باید وضعیت اقلیمی شهری را در نظر گیرند و اینگونه محیط ها را به گونه ای طراحی کنند که از نظر آسایش حرارتی برای ساکنان مناسب باشد. در این تحقیق به منظور بررسی شرایط آسایش انسان و تاثیر شرایط اقلیمی در تعیین خصوصیات کالبدی ساختمان، از شاخص های معتبری استفاده شده است، سپس با استفاده از تقویم نیاز اقلیمی، وضعیت گرمایی ماه های مختلف و شرایط آسایش حرارتی در فضاهای باز را بررسی نموده ایم. برای تحلیل آمارهای اقلیمی شهرگنبد از نرم افزار climate consultant بهره برده ایم. تحقیق حاضر با هدف تبیین معیارهای طراحی موثر در آسایش اقلیمی برای فضاهای باز، در طراحی پایانه مسافربری شهرگنبد و در نهایت ارائه راهکارهای محلی جهت سازگاری و هماهنگی ساختمان و فضای باز مورد استفاده آن با شرایط اقلیمی منطقه انجام گرفته است.