بررسی مفاهیم امنیت اجتماعی در فضاهای شهری با تأکید بر توسعه پایدار

بحث از پایداری و توسعه پایدار بدون توجه به شهرها و شهرنشینی بی معنی خواهد بود. شهرها به عنوان عامل اصلی ایجاد کننده ی ناپایداری در جهان به شمار می روند و در واقع پایداری شهری و پایداری جهانی هر دو مفهومی واحد هستند. بر این اساس و با توجه به پیچیدگی ذاتی شهرها و ابعاد مختلف تاثیرگذاری آن ها، شناخت عوامل اصلی و کلیدی در جهت دستیابی به پایداری شهری ضروری به نظر می رسد. یکی از شاخص های موثر در ایجاد توسعه پایدار شهری امنیت می باشد که زمینه ساز و بستر توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. امنیت از ضروری ترین نیازهای جامعه بشری محسوب می شود این نیاز از زمانی که بشر قدم به عرصه حیات نهاد، پدیدآمده است و بستر دوام و بقای جوامع بشری محسوب می شود. بی شک بدون امنیت هیچ نیازی از نیازهای فردی و اجتماعی بطور کامل قابلیت ارضا پیدا نمی کند. هدف از این مقاله مروری بر مفاهیم توسعه پایدار و امنیت محیطی و نیز ارائه راهکارهایی جهت افزایش امنیت اجتماعی با استفاده از اصول نظریه پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی (cpeted) و توجه به تاثیر آن در توسعه پایدار شهری است. این مقاله در زمره تحقیقات توصیفی- تحلیلی محسوب میشود و برای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از طریق مطالعات اسنادی– کتابخانه ای و مراجعه به متون تخصصی و اسناد و کتب صورت گرفته است.