پیش بینی مکانیسم های دفاعی بر اساس طرح واره های شناختی ناکارآمد در اقدام به خودکشی

هدف از این پژوهش پیش بینی مکانیسم های دفاعی بر اساس طرحواره های شناختی ناکارآمد در افرادی که اقدام به خودکشی کرده اند، بوده است. پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ نحوه ی جمع آوری داده ها از نوع توصیفی - همبستگی بود که در چارچوب یک طرح پیش بین انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه افرادی که اقدا به خودکشی کرده اند و به بیمارستان رازی قائمشهر انتقال یافتند؛ بوده است، که نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی منظم از بین جامعه ی آماری انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از آزمون های طرحواره های شناختی ناکارآمد جفری یانگ و مکانیسم های دفاعی اندروز استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج بررسی نشان داد که بین مکانیسم های دفاعی با طرح واره های شناختی ناکارآمد رابطه معناداری وجود دارد و هم چنین طرحواره های شناختی ناکارآمد دارای قدرت پیش بینی معنادار برای مکانیسم های دفاعی می باشد.