رابطه بین اختلال شخصیت مرزی مادران و سبک فرزند پروری آن ها با مشکلات رفتاری کودکان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین اختلال شخصیت مرزی مادران و سبک فرزند پروری آنها با مشکلات رفتاری کودکان در شهر قم انجام شد.

روش شناسی: جامعه ی پژوهشی شامل کلیه مادران استان قم که مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و دارای کودکان با مشکلات رفتاری می باشند. نمونه پژوهش شامل 50 نفر از اعضای جامعه آماری است که به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار های سنجش شامل پرسشنامه شخصیت مرزی (bpi) لیشنرنینگ و پرسشنامه 90-sci، مقیاس فرزند پروری بامریند و پرسشنامه مایکلراتر فرم والدین است. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اختلال شخصیت مرزی مادران و سبک فرزند پروری (متغیر های پیش بین) آن ها و مشکلات رفتاری کودکان (متغیر ملاک) رابطه معنادار وجود دارد. بین دو متغیر اختلال شخصیت مرزی و مشکلات رفتاری کودکان (0.647) و نیز بین دو متغیر سبک فرزند پروری و مشکلا رفتاری کودکان رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0.593-). بین دو متغیر سبک فرزند پروری سهل گیرانه (0.634-)، سبک فرزند پروری مقتدرانه (0.528-) و مشکلات رفتاری کودکان رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین دو متغیر سبک فرزند پروری مستبدانه (0.397) و مشکلات رفتاری کودکان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

نتیجه گیری: توجه به اختلالات مادر و سبک فرزند پروری والدین ضمن در عوامل زمینه ساز مشکلات رفتاری کودکان کمک بیش تری به کنترل مشکلات رفتاری کودکان دارد.