اتصال مشابه تیتانیم/ تیتانیم توسط فرایند اتصال دهی فاز مایع گذرا (tlp)

در پژوهش حاضر، اتصال مشابه تیتانیم/ تیتانیم توسط فرایند فاز مایع گذرا و در حضور لایه میانی مس در دمای 900 درجه سانتی گراد و زمان های متفاوت 15 و 45 دقیقه انجام شد. در هر دو زمان اتصال دهی، ریزساختار دارای منطقه ای است که دراثر نفوذ مس و تیتانیم به سمت یکدیگر تشکیل شده است و به علت اینکه مس یک عنصر پایدارکننده β است، این منطقه عمدتا از تیتانم α+β تشکیل شده است. در زمان 15دقیقه، ریزساختار اتصال دارای ناپیوستگی هایی است که دلیل تشکیل این ناپیوستگی ها ناکافی بودن زمان اتصالدهی است و با افزایش زمان تا 45 دقیقه تقریبا ناپیوستگی ها، از بین می روند. با افزایش زمان، به دلیل اینکه عناصر فرصت بیشتری برای نفوذ دارند، عرض منطقه متاثر از نفوذ (daz) افزایش پیدا می کند. نتایج پروفیل سختی نشان می دهد که به دلیل تشکیل ترکیبات بین فلزی بین تیتانیم و مس در منطقه اتصال، میانگین سختی در منطقه اتصال نسبت به فلز پایه افزایش یافته است. در نهایت آزمون کشش/برش بر روی اتصالات در زمان های متفاوت نشان می دهد که با افزایش زمان، میزان انهدام پلاستیک اتفاق افتاده در اتصال به دلیل فرصت برای نفوذ بیش تر، افزایش می یابد و باعث بهبود استحکام برشی اتصال می گردد. استحکام اتصال در زمان 15دقیقه حدود 24% استحکام فلز پایه است، درحالی که در زمان 45 دقیقه، استحکام اتصال به حدود 30% فلز پایه افزایش می یابد.