تأثیر آزاد سازی اقتصادی بر رشد اقتصادی بر مبنای وقفه های مالیاتی در ایران

آزادسازی اقتصادی مجموعه ای از اقدامات برای تفویض اختیارات بخش عمومی به بخش خصوصی از طریق حداقل کردن دخالت دولت در بازار و تقویت مکانیسم بازار است. حذف موانع بازارهای مالی، آزادسازی قیمت های تحت کنترل، کاهش یارانه های مستقیم و غیرمستقیم، گرایش به نظام ارزی شناور، آزادسازی تجارت خارجی و حذف تعرفه های تجاری، گسترش سرمایه گذاری خارجی و بازار محور شدن نرخ بهره، از جمله اقدامات موثر در فرآیند آزادسازی اقتصادی هستند. شاخص آزادسازی اقتصادی بنیاد هریتیچ از سال 1995 میلادی به صورت سالیانه و به منظور بررسی عوامل مؤثر بر آزادسازی اقتصادی، برای اغلب کشورهای جهان محاسبه می شود. لذا، باتوجه به این که آزادسازی اقتصادی تاثیرات عمدهای بر درآمدها و رشد اقتصادی دارد، این پژوهش به بررسی تأثیر آزاد سازی اقتصادی بر رشد اقتصادی بر مبنای وقفه های مالیاتی در ایران در دوره ی زمانی 1393 - 1360 پرداخته است. برای رسیدن به این هدف، این پزوهش از مدل اقتصاد سنجی خودرگرسیون برداری (var) و از روش جوهانسون-جوسیلیوس برای بررسی هم انباشتگی استفاده کرده است. نتایج حاصل شده، نشان می دهد که فرآیند آزادسازی اقتصادی تأثیر معنی داری بر شاخص رشد اقتصادی در ایران داشته است.