چالش ها و راهکارهای مدیریتی طرح کلان توسعه باتری لیتیومی در چارچوب نظام نوآوری فناورانه

یکی از مهم ترین دغدغه ها در قرن 21 علاوه بر تولید انرژی، توانایی ذخیره آن می باشد. مطالعه بر روی سامانه های ذخیره ساز انرژی الکتریکی یکی از مباحث حیاتی و روز دنیاست که ایران هم از این قضیه مستثنی نیست. بدین منظور جهت اولویت بندی و تعیین توانمندی دستیابی به هر یک از این سامانه ها در کشور، تحقیقات گسترده ای در این زمینه انجام شده است و مطابق با ارزیابی ها و نتایج مستندات، باتری لیتیومی به عنوان فناوری اولویت دار کشور در این زمینه مورد توجه مراجع ذیصلاح قرار گرفته است. باتری های لیتیومی با تغییر در مواد شیمیایی استفاده شده در ساختار آن ها، تقریبا برای همه کاربردهای ذخیره سازی انرژی الکتریکی قابل استفاده می باشند. طبق پیش بینی های جهانی، روند پیشرفت و بازارپذیری باتری های لیتیومی (خصوصا در محصولات نهایی مانند وسایل الکتریکی قابل حمل و وسایل نقلیه الکتریکی) صعودی و چشم گیر است. لذا ضرورت سرمایه گذاری انسانی و مالی بر روی این فناوری در کشور به خوبی احساس شده و مورد توجه سیاست گذاران و متخصصین این حوزه قرار گرفته است. با این وجود، جهت بهره مندی مناسب از مزایای این فناوری، نیاز به هموارسازی مسیر تحقیق و توسعه و تجاریسازی آن می باشد. بدین جهت در سال 92 طرح کلان "کسب دانش فنی، بومی سازی و تولید صنعتی باتری های لیتیومی در کشور" جهت هموارسازی مسیر و توسعه باتری لیتیومی در کشور توسط دولت تایید و تصویب گردید و به عنوان یک طرح ضروری و استراتژیک مورد توجه سه بهره بردار آن، سازمان توسعه منابع انرژی، وزارت صنعت، معدن و تجارت و وزارت نیرو قرارگرفت. در این مطالعه تلاش شده است چالش ها و موانع مدیریتی طرح کلان توسعه باتری لیتیومی به کمک خبرگان استخراج و راهکارها و اقدامات کلیدی مناسب جهت رفع این موانع شناسایی و با تصریح آن ها، مسیر پیشرفت طرح مذکور تسهیل گردد. این کار با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی قیاسی و در قالب کارکردها و ساختار نظام نوآوری فناورانه ارائه شده است.