بررسی ارتباط بین ابعاد شناختی توانمندسازی با تعهد سازمانی کارکنان (مطالعه موردی: عاملین و نمایندگان فروش محصولات نفتی)

توانمندسازی فقط دادن اختیار به کارکنان نیست، بلکه موجب می شود کارکنان با فراگیری دانش، مهارت و انگیزه بتوانند عملکردشان را بهبود بخشند. توانمندسازی فرآیند ارزشی است که از مدیریت عالی سازمان تا پایین ترین رده امتداد می یابد. توانمندسازی کارکنان دارای اثرات مثبت و منفی بسیاری برای سازمان است. هدف این مقاله تبیین رابطه بین ابعاد شناختی توانمندسازی و تعهد سازمانی در عاملین و نمایندگان فروش محصولات نفتی شهر تبریز می باشد. برای نیل به هدف فوق چهار فرضیه تدوین و مورد آزمون قرار گرفته است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارکنان عاملین و نمایندگان فروش محصولات نفتی در شهر تبریز تشکیل می دهند. حجم نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان تعداد 52 نفر محاسبه گردیده که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، نمونه گیری انجام شده است. برای جمع آوری داده های لازم جهت آزمون فرضیه های تحقیق، از پرسشنامه استاندارد توانمندسازی شناختی اسپریتزر، و پرسشنامه محقق ساخته تعهد سازمانی استفاده گردیده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که رابطه معنی داری بین ابعاد شناختی توانمندسازی با تعهد سازمانی وجود دارد.