تحلیلی پیرامون بازآفرینی بافت های تاریخی شهری

توجه به بافت های قدیمی و به ویژه بافت های تاریخی و رفع نابسامانی آن ها موضوعی مهم در زمینه شهرسازی و طراحی شهری محسوب می شود که سازمان ها و نهادهای مربوطه را به تکاپو جهت بازآفرینی این بافت ها وا می دارد. اما متاسفانه امروزه در کشور ما با وجود بافت های غنی تاریخی کمتر شاهد بازآفرینی هایی با استانداردهای مدون در زمینه شهرسازی هستیم. با توجه به وجود پتاسیلهای تاریخی و طبیعی در بسیاری از شهرهای کشور ایران و با در نظر گرفتن عدم توجه برخی طرحهای شهری به ویژگی ها و پتانسیلهای طبیعی- تاریخی شهر و در عوض، توجه به این دسته از پتانسیلها در مداخله بازآفرینی شهری، در این تحقیق به بحث بازآفرینی شهری در بافت های تاریخی خواهیم پرداخت. روش تحقیق پژوهش حاضر متأثر از ماهیت پرسش پژوهش بر مبنای مطالعه اسنادی، کتابخانه ای و همچنین روش تحلیل محتوا و استدلال منطقی تهیه و تنظیم شده است. در مقاله حاضر دیدگا ههای اندیشمندان و عوامل مؤثر بر دگرگونی ها از حدود نیمه دوم قرن بیستم میلادی تا کنون استخراج، طبقه بندی و تحلیل شده است. در این مقاله محور اصلی خود را بر پایه مفهوم شناسی رویکرد بازآفرینی شهری و تبیین اصول، راهبردها و فرایند آن گذاشته ایم.