تنارع در دستور زبان فارسی و عربی

تنازع در علم نحو، اصطلاحا به معنای درگیری دو عامل بر سر یک معمول است. این مبحث اگر چه در زبان عربی مورد توجه خاص دستور نویسان قرار گرفته اما در دستور زبان فارسی کم تر مورد توجه قرار گرفته است. این در حالی است که تنازع در زبان فارسی از گستردگی بیش تری نسبت به زبان عربی برخوردار است. چرا که تنازع بین مسندالیه و سایر ارکان جمله در زبان فارسی جایز و در زبان عربی ممکن نیست. این مقاله می کوشد، در ابتدا به بیان تنازع در زبان فارسی بپردازد و سپس انواع آن را در هر دو زبان عربی و فارسی بر شمارد. این مقاله با نگاهی جامع به ارتباط بین دو مبحث حذف و تنازع و برشمردن تفاوت ها، بر این باور است که هر تنازعی زیر مجموعه ای از حذف است؛ به گونه ای که هر تنازعی را می توان حذف دانست اما هر حذفی را نمی توان تنازع دانست. گر چه مهم ترین تفاوت بین آن دو، حذف معمول در صورت وجود قرینه است.