تأثیر آموزش جنسی گروهی بر بهبود صمیمیت و تعارض زناشویی زوجین شهر اصفهان در سال 1396

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش جنسی گروهی بر بهبود صمیمیت و تعارض زناشویی زوجین شهر اصفهان در سال 1396 انجام شد. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی بوده و ازنظر روش، نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهشی، شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سال 1395 می باشد. نمونه پژوهش شامل 30 زوج بود که به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 زوج) و کنترل (15 زوج) قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر، شامل پرسشنامه تعارضات زناشویی (mcq) و پرسشنامه استاندارد صمیمیت زوجین اولیاء و همکاران (1385) بود. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر انجام شد. نتایج نشان داد، آموزش جنسی گروهی بر افزایش صمیمیت زناشویی و ابعاد آن صمیمیت عاطفی، بدنی، ارتباطی و جنسی زوجین مؤثر بوده است و این تأثیر تا مرحله پیگیری نیز تداوم یافته است. درحالی که آموزش جنسی گروهی بر صمیمیت معنوی، عقلانی، اجتماعی-تفریحی و روانشناختی تأثیر معناداری نداشته است. هم چنین آموزش جنسی گروهی بر کاهش تعارضات زناشویی و ابعاد آن کاهش روابط جنسی، کاهش همکاری، افزایش واکنش های هیجانی مؤثر بوده است و این تأثیر تا مرحله پیگیری نیز تداوم یافته است. درحالی که آموزش جنسی گروهی بر افزایش رابطه فردی با اقوام خود، کاهش رابطه خانوادگی با خویشاوندان و دوستان همسر، جدا کردن امور مالی از همدیگر، افزایش جلب همکاری فرزند تأثیر معناداری نداشته است.