مدل سازی تجربی-تحلیلی اعوجاج طبله ای در فرآیند جوشکاری قوس الکتریکی با الکترود غیر مصرفی (tig) برای بررسی تأثیر مکان موقعیت دهنده ها در ورق های فلزی

یکی از مشکلات عمده در جوشکاری فلزات، ایجاد تنش های پسماند و در نتیجه ایجاد اعوجاج در قطعات جوشکاری شده است. چنین تغییر شکل هایی سبب مشکلاتی در کیفیت محصول و هزینه های باز تولید می گردند. یکی از روش های کنترل و کاهش اعوجاج، موقعیت دهی مناسب قطعات در حین فرایند جوشکاری است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر مکان موقعیت دهنده ها در وقوع اعوجاج طبل های در سیستم 1-2-3 است. بنابراین دستیابی و بکارگیری روش هایی که متضمن موقعیت دهی درست قطعه کار بوده و سبب کاهش تغییر شکل ها در قطعات جوشکاری شده می گردند، اهمیتی دو چندان دارد. در این راستا، جهت کنترل و کاهش اعوجاج در حین فرایند جوشکاری، ابتدا طراحی و ساخت فیکسچر جوشکاری با لحاظ نمودن قاعده 1-2-3 بمنظور اخذ درجات آزادی و مقید نمودن ورق، انجام پذیرفت. جنس ورق بکار گرفته شده در این تحقیق، فولاد زنگ نزن 304 aisi با ضخامت 1 میلی متر در نظر گرفته شده و هم چنین از روش جوشکاری قوسی گاز محافظ با الکترود غیر مصرفی استفاده شده است. سپس با انجام آزمایشات از قبل طراحی شده، نتایج این آزمایش ها اندازه گیری شده و در مرحله بعد با توجه به نتایج بدست آمده از آزمایشات تجربی، مدل سازی رگرسیونی انجام گردید و بر اساس نتایج تحلیل های آماری، مدل درجه دوم تعدیل شده به عنوان مدل اصلح انتخاب گردید. در نهایت مکان موقعیت دهنده های تاثیرگذار بر روی اعوجاج مشخص گردید و انجام آزمایش های صحه گذاری نشان داد که مدل انتخاب شده، قابلیت پیش بینی میزان اعوجاج حاصل از فرایند جوشکاری، متناسب با تغییر مکان در موقعیت دهنده ها را دارا می باشد.