بررسی اصول زیبایی شناسی رنگ در مکتب اصفهان (نمونه مطالعاتی رنگ در مبلمان شهری جدید در شهر اصفهان)

رنگ در طول تاریخ معماری ایران نقش به سزایی داشته و اگر آن را با دوره های هم عصر خویش در کشور های دیگر مقایسه کنید می بینید که رنگین ترین معماری، متعلق به ایرانیان بوده است. اوج زیباسازی شهری از طریق به کارگیری رنگ ها را در دوران صفویه با شکل گیری مکتب اصفهان مشاهده می کنیم. در این مکتب رنگ هربنای شهر نقش واژه ای می یابد به طوری که مجموعه بناهاجمله راشکل می دهند. محله ها فصول و متون رامی سازند و شهر همچون کتاب رنگی می شود.کتابی که هم چون شعر شهر را می سراید که دارای سطرومصراع با قافیه و ردیف های هم آهنگ برای سرودن غزل و قصیده شاعر شهرسازی چون شیخ بهایی است. استادان پر حوصله و خوش ذوق این مکتب بر اساس شش دستورالعمل از رنگ در فضاهای شهری بهره می گرفتند. در واقع در کاربرد رنگ از یک سری اصول و قواعد خاص پیروی می نمودند. در نتیجه رنگ به شکل صحیح و درست در منظر شهری و بناهای عمومی به کار می رفت. که بهترین کاربرد این اصول را در میدان نقش جهان اصفهان می یابیم. در این پژوهش سعی براین داریم تا با اصول ترکیب رنگ ها در مکتب اصفهان دوران صفویه که در میدان نقش جهان متبلورشده است به عنوان الگو در سیماو منظر و به خصوص مبلمان شهری جدید اصفهان ارایه نماییم. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی و بر اساس اسناد کتابخانه ای می باشد و جمع آوری اطلاعات در بستر مطالعات میدانی می باشد. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که می توان باکاربرد صحیح رنگ ها در فضاهای شهری می توان یک الگوی وحدت بخش برای کل شهر تعیین و تعریف نمود و همچنین با استفاده از اصول و ارزش های زیبایی شناسی در شهر ایرانی اسلامی در طراحی سیما منظر و مبلمان شهری، محیطی شاداب و با نشاط برای شهروندان مهیا کرد و با ایجاد هویت رنگی منحصر به فرد در شهر حس تعلق شهروندان را افزایش داد.