تاثیر ph بر حذف آلاینده ی بیولوژیکی تتراسایکلین توسط نانورس مونت موریلونیت

امروزه نانورس ها به مواد مهمی تبدیل شده اند که کاربردهای خود را در بسیاری از صنایع هم چون صنعت تصفیه آب های سطحی و زیرزمینی به عرصه نمایش گذاشته اند. در سال های اخیر، توجه فراوانی به تهیه نانوذرات در علم تصفیه آب شده است. در این تحقیق کاربرد نانورس ها به عنوان یک جاذب بالقوه جهت حذف الاینده ی بیولوژیکی (تتراسایکلین) مورد بررسی قرار گرفته است. صدمات جبران ناپذیر این ترکیب دارویی به محیط زیست، نیاز به یک جاذب قوی، کاربردی و در عین حال ارزان قیمت به منظور حذف این آلاینده را تشدید می کند. کانی های رسی از جمله مونت موریلونیت به دلیل ویژگی هایی هم چون ظرفیت تبادل کاتیونی، سطح ویژه بالا، ارزان، تورم پذیری و بی اثری شیمیایی به عنوان یک جاذب بالقوه در صنعت حذف آلاینده های بیولوژیکی شناخته شده است. در تحقیق حاضر ابتدا نانورس مونت موریلونیت برای دستیابی به حداکثر مقدار جذب، خالص سازی شد سپس با تغییر ph بیش ترین ظرفیت جذب بررسی شد که مشخص گردید نقطه ایزوالکتریک جاذب و جذب- شونده بیش ترین نقش در فرایند جذب را دارند. بدین ترتیب که در ph کم تر از 3، تتراسایکلین دارای فرم کاتیونی می باشد و در نتیجه جذب حداکثری اتفاق می افتد. نتایج نشان داد که در 2.5=ph مونت موریلوینت دارای بیش ترین ظرفیت جذب به مقدار 350 میلی گرم بر گرم جاذب بوده است.