ضرورت بکارگیری سیستم hse در مدیریت پروژه های عمرانی کشور (مطالعه ی موردی: تقاطع غیر هم سطح "بهارستان" شهرستان خرم آباد)

امروزه کاربرد روش ها و تکنیک های مدیریتی در کاهش سوانح و مخاطرات کاری و افزایش بازدهی پروژه بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. در دنیای پیشرفته امروز که همه امور متکی به تکنولوژی پیشرفته، پیچیده و پر مخاطره می باشد، همواره بیم آن می رود که بر اثر حوادث و وقایع دردناک ناشی از کار خسارت های جبران ناپذیری به بار آید که جلوگیری از این حوادث قسمتی از منابع مالی و انسانی پروژه را که عوامل تولید محصول هستند را حفظ می کند. لذا مبحث ایمنی به عنوان یک مقوله ساختارمند از درجه اهمیت بالایی برخوردار می گردد. بی تردید ایمنی در عرصه ی ساخت و ساز نقش موثری در نیل به اهداف مالی، تامین بهداشت محیط زیست، ایمنی و سلامت کارگران ایفا می کند. ایمنی در صنعت ساخت و ساز را می توان یکی از رشته ها و فعالیت های برشمرد که با اجرای صحیح آن می توان سرمایه و نیروی انسانی را در برابر خطر ها و حوادث غیر قابل پیش بینی که امکان دارد در محیط های کارگاهی رخ دهد را حفظ کرد. لذا می توان گفت که عوامل موثر بر ایمنی کارگاه های عمرانی در چند دسته کلی شامل: خط مشی، مدیریت، کارکنان، نحوه ی اجرا و انگیزش دسته بندی کرد. در این مقاله سعی شده تا با استفاده از اطلاعات بدست آمده عوامل خطر آفرین در کارگاه های عمرانی را شناسایی و معرفی کرده و نهایتا با تجزیه و تحلیل این اطلاعات به ارائه راهکارهای بهینه جهت برون رفت از مشکلات کنونی پراخته شود. روش تحقیق مورد استفاده در این مقاله اسنادی – تحلیلی و نحوه ی گردآوری اطلاعات آن به صورت کتابخانه ای و بازدیدهای میدانی به صورت موردی از پروژه ی تقاطع غیر هم سطح " میدان بهارستان" در شهرستان خرم آباد بوده است.