بررسی مقاومت نمونه های تثبیت شده خاک رس تبریز با نانوسیلیکا

یکی از انواع خاک های مسئله دار، خاک های رسی (شبه مارن) هستند، که به وفور در بخش های وسیعی از تبریز به ویژه در بخش های شرقی و جنوب شرق تبریز و مناطق عمدهای از ایران یافت می شوند. از مشکلات اساسی این خاک ها در پروژه های عمرانی وجود شکل پذیری بالا و مقاومت پایین آن ها می باشد، بنابراین وجود این خاک ها در شالوده پروژه های عمرانی باعث ایجاد مخاطراتی خواهد نمود که با استفاده از روش های مختلف به بهسازی آن ها پرداخته می شود. در این پژوهش نمونه های بازسازی شده از خاک رس (شبه مارن) تبریز با استفاده از نانو سیلیکا با درصدهای مختلف تثبیت شده اند و مقاومت این نمونه های تثبیت شده با آزمایش تک محوری بررسی شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که با افزودن نانو سیلیکا به مقدار 1% از وزن خشک خاک منجر به افزایش مقاومت تا 70% مقاومت خاک پایه شده که افزایش مقاومت به علت سطح ویژه بالا نانو مواد و برهم کنش های کاتیونی با ترکیبات موجود در خاک می باشد که از شکل پذیری خاک کاسته و به طبع آن مدول سکانتی و تانژانتی خاک (e_tan, e_sec) یا همان سختی خاک افزایش می یابد.