بررسی تغییر مکان جانبی قاب های فولادی با مهاربند های مختلف در مقایسه با مهاربند کمانش ناپذیر

قاب های مهار بندی شده از متداول ترین فرم های سازه ای در طراحی سازه ها می باشد. مهاربندها عموماً برای مقابله با نیروی جانبی و گاهی توزیع نیروهای محوری در بین ستون های اصلی و فرعی به کار گرفته می شوند. در دهه های اخیر انواع سیستم های مهار بندی ابداع و توصیه شده اند که هر یک دارای محاسن و معایب خاصی هستند. امروزه استفاده از میراکننده های انرژی در سازه به منظور اتلاف انرژی زلزله مورد توجه فراوان قرار گرفته است. مزیت اصلی استفاده از میراگرها، جذب انرژی زلزله در اجزایی مجزا از قاب سازه می باشد. این امر منجر به کاهش آسیب های سازه اصلی در هنگام وقوع زلزله می گردد. رفتار لرزه ای مهار بندهای معمولی و مرسوم دارای مشکلات مختلفی است. از جمله ی این مشکلات می توان به شکل پذیری و منحنی هیسترزیس این دسته از بادبندها اشاره کرد. در تحقیق حاضر تعدادی از ساختمان های فلزی مهار بندی شده با مهار بندهای همگرا و کمانش ناپذیر در تعداد طبقات مختلف ارائه شده است و رفتار قاب ها مورد بررسی قرار گرفته شده است. در این پژوهش مهار بند کمانش ناپذیر به عنوان نسل جدید مهاربندی پیشنهاد شده اند و نتایج نشان داد که تغییرمکان جانبی در ساختمان های با بادبند کمانش ناپذیر کاهش یافته و این مطلب حاکی از تأثیر مثبت این بادبندها در کاهش تغیرمکان جانبی است.