بررسی اثر افزایش نسبت طول به عرض پایه های مستطیلی دماغه گرد بر توسعه ی زمانی آب شستگی موضعی پایه با شمع های حفاظتی

پل ها سازه های مهمی هستند و از مهم ترین دلایل تخریب آن ها در سراسر دنیا می توان به آبشستگی موضعی اطراف پایه های پل اشاره نمود که باعث از دست رفتن بسیاری از سرمایه گذاری ها شده است. روش های مختلفی برای کاهش عمق آبشستگی ارائه شده است. در این پژوهش تأثیر استفاده از پایه های مستطیلی دماغه گرد با شمع های حفاظتی بر کنترل و کاهش عمق آبشستگی موضعی، مورد بررسی قرار گرفته است که خلاء آن در مطالعات پیشین احساس می شد. در مطالعه حاضر از یک مدل پایه استوانه ای به قطر 4 سانتیمتر و شش مدل پایه مستطیلی دماغه گرد با نسبت طول به عرض های 2، 3، 4، 5، 6 و 7 با عرضی برابر قطر پایه استوانه ای و هم چنین از سه عدد شمع حفاظتی با نسبت قطر شمع به قطر پایه 0.2 با آرایش مثلثی و با زاویه رأس 30 درجه در پایه محافظت شده با شمعهای حفاظتی استفاده گردید. نتایج نشان داد توسعه زمانی آبشستگی موضعی پایه مستطیلی دماغه گرد کم تر از پایه استوانه ای است و با افزایش نسبت l/b نیز توسعه زمانی آبشستگی موضعی بیش تر کاهش می یابد. افزایش طول پایه مستطیلی دماغه گرد موجب مستهلک شدن انرژی و کاهش قدرت گرداب نعل اسبی می شود و طویل تر شدن پایه، این روند را تشدید می کند. با افزایش نسبت l/b، عملکرد شمع های حفاظتی افزایش می یابد.