تغییرات مشخصه های آسفالت در پاسخ به ترافیک عبوری 2 ماهه و 6 ماهه با استفاده از روش مارشال (مطالعه موردی در محور شادگان)

مخلوط های آسفالتی عمدتا به دو گروه سرد (cma) و داغ (hma) تقسیم می شوند، تاکنون مخلوط های آسفالت داغ بیش ترین استفاده را در قشر رویه راه های با ترافیک متوسط تا سنگین و مخلوط های سرد بیش ترین کاربرد را به عنوان رویه در راه های با ترافیک سبک داشته اند. تراکم نقش مهمی در کیفیت ساخت راه و به خصوص لایه های روسازی آن دارد، در بزرگراه ها برای برآورد میزان تراکم غالباً از آزمایشات مارشال، هابرفیلد و ویم استفاده می شود در میان این روش ها، روش مارشال در ایران بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این تحقیق مربوط به تاثیر ترافیک عبوری بر روی مشخصات آسفالت گرم می باشد که با نتایج آزمایشگاهی قبل از بهره برداری مخلوط آسفالتی گرم مقایسه گردید. در این مطالعه مشخصه های آسفالت مانند درصد قیر و درصد حجمی فضای آسفالت که با قیر پر شده، پس از عبور 2 ماهه و 6 ماهه تغییر معنی دار نکرده است، اما مشخصه هایی مانند، دانسیته مارشال، درصد هوای آسفالت، بعد از ترافیک 2 ماهه دچار تغییرات معنی داری نشدند و میزان آن ها به طور معنی داری تغییر پیدا نکرد ولی بعد از 6 ماه عبور و مرور به طور معنی داری دچار تغییر شده است. اما مشخصه هایی مانند درصد حجمی فضای خالی مصالح سنگی پس از 2 ماه عبور و مرور دچار تغییرات معنی داری شده که این میزان تغییرات پس از عبور 6 ماهه افزایش یافته است.