نقش رسانه در تبیین هویت دینی در کودکان

بحران هویت که امروزه گریبان گیر انسان غربی شده، برآیند دیدگاه مادی گرایانه انسان به زندگی و بی توجهی به پدیده وحی و دین است. رسانه ها در دوران کنونی بخشی جدایی ناپذیر از زندگی مردم شده اند. مردم در طول شبانه روز از محتواهای اجتماعی، اقتصادی و آموزشی و سرگرمی و... رسانه ها استفاده می کنند. به عبارتی در دوران معاصر که به عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات معروف است، بخش گسترده ای از جامعه پذیری نسل ها از طریق رسانه ها تعیین کننده اولویت ذهنی و حتی رفتاری ما می باشند و اگر نتوانند چگونه فکر کردن را به ما یاد دهند؛ به چه فکر کنیم را قطعا به ما خواهند آموخت. رسانه در کنار عواملی مانند خانواده، دوستان و مدرسه، می تواند نقش مهمی در جامعه پذیری و آموزش کودک داشته باشد؛ اما این فرایند از طریق همگرایی سطح رشد کودک و منابع، محتوای رسانه و شرایط محیط صورت می گیرد. با توجه به اهداف دوره پیش دبستانی که به طور خلاصه می تواند شامل: پرورش قابلیت های جسمانی و ذهنی، هماهنگ سازی رشد مهارت های حرکتی کودکان، کمک به رشد عاطفی کودکان، افزایش حس اعتماد به نفس، درک شرایط محیطی و تقویت درک زیبایی ها، فراهم ساختن زمینه علاقه و احساس شادی از مشارکت در فعالیت های گروهی، تقویت علاقه به ارزش های دینی، اخلاقی و هویت ملی، ایجاد رفتارهای مطلوب فردی و اجتماعی در کودکان، متناسب با سن آنها و... باشد، می تواند از طریق رسانه ها (به عنوان یکی از منابع یادگیری) از جمله تلویزیون، رایانه، ماهواره و... هم به صورت مثبت و هم به صورت منفی مورد پرورش و تقویت قرار گیرد. در این مقاله سعی شده است تا با تبیین شاخصه ها و راه های تقویت هویت دینی، راهکارهایی برای شکل-گیری و تقویت هویت دینی کودکان در برنامه های رسانه تبیین گردد.