اثر تمرینات تراباند و تراباند- بازی بر تعادل و ترس از افتادن افراد سالمندان آلزایمری

زمینه و هدف: افراد سالمند مبتلا به الزایمر بیش تر از هم سن و سال های خودشان تعادل کم تر و به طبع آن ترس از افتادن بیش تری دارند. با توجه به این اکثر تحقیقات بر روی سالمندان سالم انجام می شود و این گروه از سالمندان در روند تحقیقات حذف می شوند، هدف از مطالعه حاضر تاثیر تمرینات تراباند و بازی بر تعادل عملکردی و ترس از افتادن سالمندان مبتلا به طیف خفیف الزایمر است.

روش کار: در این تحقیق 30 فرد سالمند مبتلا به طیف اختلال شناختی خفیف (mci) در مراکز سالمندی شهر ر شت در مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به سه گروه تمرینی تراباند (n=10، years 3.72±67.9)، گروه تمرینی تراباند همراه با بازی (n=10، years 2.61±70.80) و گروه کنترل (n=10، years 3.78±68.90) تقسیم شدند. شرکت کنندگان به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه تمرینات را انجام دادند. برای سنش تعادل تست های فولرتون، زمان برخاستن و رفتن و دسترسی عملکردی انجام شد. برای سنجش ترس از افتادن از پرسشنامه کارامدی در افتادن استفاده شده است.

 یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس مختلط و تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسات بین گروهی و آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه بین گروهی نشان می دهد که تمرینات تراباند و تراباند همراه بابازی بر تعادل عملکردی (fat, tug, frt) و ترس از افتادن (fof) سالمندان الزایمری موثر بوده است (0.05(p<.

نتیجه گیری: تمرینات تراباند و تراباند همراه با بازی دارای اثرات یکسانی در مطالعه ما بودند اما به عنوان بهترین روش تمرینات تراباند همراه با بازی بر تعادل عملکردی و ترس از افتادن سالمندان الزایمری موثر بوده است. بنابراین امکان انجام این تمرینات در هر مکان برای بهبود تعادل و کاهش ترساز افتادن افراد سالمند وجود دارد.