ارتباط بین شاخص های آنتروپومتری (bf% و bmi) و بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان همدان

زمینه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی رابطه ی بین شاخص های bf% ,bmi با بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان همدان و روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. اندازه ی bf% , bmi و ناهنجاری های اسکلتی عضلانی اندازه گیری شد. آمار استنباطی به منظور تعیین رابطه ی همبستگی متغیرهای bf% , bmi از فرمول خی دو استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین شاخص bmi و بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستان رابطه ی معناداری وجود دارد. بین شاخص bf% و بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی فقط با یک عارضه رابطه ی معناداری وجود دارد.

روش کار: جامعه ی آماری تحقیق را کلیه ی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی شهرستان همدان تشکیل می دهند که 350 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از اندازه گیری شاخص های آنترپومتری bf% , bmi مقدار آن ها با استفاده از فرمول های مربوطه به دست آمد. برای اندازه گیری ناهنجاری های اسکلتی- عضلانی از گونیامتر،  اسکولیومتر، خط کش منعطف، صفحه ی شطرنجی و استفاده شد. با حصول اطمینان از نرمال بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، از آزمون خی دو با ارزش احتمال کم تر از 0.05 استفاده گردید.

 یافته ها: بین شاخص آنتروپومتری bmi و بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان همدان با عارضه های کایفوز، لوردوز با اندازه ی احتمال به ترتیب 0.001 و 0.0001 ارتباط معناداری وجود دارد. بین شاخص آنتروپومتری bf% و بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بالاتنه در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان همدان با عارضه ی کایفوز با اندازه احتمال 0.0001 ارتباط معناداری وجود دارد.

 نتیجه گیری:  نتایج نشان داد افزایش شاخص آنتویومتری bmi بیش تر از شاخص آنتریومتری bf%  بروز ناهنجاری های اسکلتی- عضلانی بالاتنه را پیش بینی می نماید.