بررسی عوامل محیطی موثر بر ساختار منظر شهری (نمونه موردی رودخانه ی درون شهری اروند صغیر در آبادان؛ ایران)

در طی چند دهه گذشته، رشد روز افزون جمعیت و تراکم بالای محیط های انسان ساخت و توسعه زندگی شهری در اغلب شهرهای ایران مسائل و مشکلاتی از قبیل محدود شدن محیط های طبیعی و عدم توجه به شرایط بوم شناختی از قبیل رودخانه ها، جنگل ها و کاهش منابع طبیعی را در پی داشته است و موجبات پدیدار ساختن چالش های بسیاری گردیده است، متأسفانه در مورد رودخانه ها و اراضی حاشیه آن در اغلب شهرها با بی توجهی و عدم نظارت صحیحی مواجه هستیم، رودخانه های شهری یکی از موثرترین مناظر در شهرهای دارای این ویژگی محسوب می گردند، که با بهره گیری صحیح از پتانسیل رودخانه های درون شهری می توان تعادل نسبی ما بین فضاهای مصنوعی (انسان ساخت) و فضاهای طبیعی موجود در شهر ایجاد نمود و بر حضور و مشارکت هر چه بیش تر شهروندان در محیط های طبیعی تاکید کرد، برای ایجاد و پیدایش انگیزه حضور و مشارکت شهروندان در مرحله اول نیازمند وجود فضایی برای تعاملات اجتماعی که موجب تقویت سلامت روانی و اجتماعی افراد باشد، هستیم و در مرحله دوم نیازمند طراحی شهری استاندارد و همه جانبه با رعایت اصول کلی طراحی و هم چنین رعایت کریدورهای بصری مناسب در فضای شهری می باشیم تا انگیزه و امکان مشارکت افراد را بوجود آوریم، مسئله اصلی در پژوهش حاضر، بررسی عوامل محیطی موثر بر ساختار بصری رودخانه های درون شهری و میزان تاثیر رودخانه ها در بهبود کیفیت منظره های شهرهای دارای این پتانسیل می باشد، ابزار گردآوری داده های مورد نیاز پژوهش، مبتنی بر روش تحلیل محتوا می باشد و در بخش تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک swot]] در جدول شماره [5]، داده ها مورد بررسی قرار گرفته و نتایج استخراج گردیده است، در نتیجه پژوهش پیش رو دارای ساختاری عملی و در برگیرنده مجموعه ای از گام های اساسی در جهت بهبود شاخص های منظر شهری در کنار بستر رودخانه های درون شهری و فراهم ساختن امکانات گردشگری در حاشیه رودخانه های درون شهری را ارائه و شامل می گردد.