نقش تعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی اورامانات بر مبنای معماری و شهرسازی بومی

توسعه پایدار توسعه ای است که نیازهای کنونی جهان را مرتفع می سازد؛ بدون آن که توانایی نسل های آینده را در دستیابی به نیازهایشان با مشکل مواجه نماید. پایداری اجتماعی نوعی از توسعه پایدار است که علی رغم اهمیت گسترده این موضوع در عرصه مختلف از جمله معماری توجه کمتری به آن می شود. معماری غرب ایران، کردستان دارای مشخصه های معماری ویژه ای است که در طول زمان تکامل یافته و دارای الگوهای پایداری اجتماعی می باشد که می توان با استفاده از آن ها در طراحی فضاها در جهت بهبود تعاملات اجتماعی برای نسل آینده استفاده کرد. یکی از این مناطق " اورامانات " است که با معرفی و شناساندن روستای اورامان تخت از روستاهای صاحب سبک توابع استان کردستان، که نمونه ای از معماری بومی غنی و ارزشمند در منطقه ای بکر است. نحوه رعایت اصول معماری پایدار اجتماعی و ارتباط آن با معماری مردمی و بومی مناطق روستایی کشور را مورد بررسی نموده و الگوهای مربوط به این منطقه را در توسعه پایداری اجتماعی اراِئه خواهد شد. روش بررسی در این پژوهش از آنجا که می بایست به بررسی ویژگی ها و خصوصیات منطقه اورامان پرداخته می شد از نوع کیفی_توصیفی بوده که به بررسی نمونه موردی پرداخته شده است. همچنین به دلیل کیفی بودن پژوهش روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و هم چنین مشاهده بوده است. نتایج نشان می دهد که با توجه به معماری پلکانی منطقه و نوع ترکیب فضاهای داخل و خارج و ایجاد فضاهایی عمومی و نیمه عمومی حاصل از این ترکیب در جهت تعامل بیش تر مردم استفاده از این الگوها در جهت بهبود تعامل اجتماعی در شهرها مناسب است.