تأثیر غلظت های مختلف عنصر روی و آستانه سمیت بر برخی خصوصیات رشد گیاه بادرنجبویه (.melissa officinalis l)

عنصر روی یکی از عناصر مهم و ضروری در فرآیند رشد و نمو در گیاهان می باشد، این عنصر در بسیاری از واکنش های آنزیمی، فرایندهای متابولیکیو سنتز پروتئین نقش اساسی دارد. با وجود این مقدار اضافی آن در خاک ها به عنوان فلز سنگین، یک فاکتور محدود کننده رشد برای گیاهان محسوب می شود. به منظور تاثیر غلظت های مختلف عنصر روی و تعیین آستانه سمیت این عنصر بر خصوصیات رشد و درصد تجمع این عنصر در گیاه بادرنجبویه ((melissa officinalis l. آزمایشی در شرایط هیدوپونیک در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل محلول غذای کامل هوگلند (شاهد)، محلول غذایی کامل بدون روی، محلول غذایی کامل به همراه غلظت های مختلف عنصر روی (5، 10، 20، 40، 80 و 150 قسمت در میلیون) بوند. پس از گذشت شش هفته از رشد گیاهان برخی خصوصیات رویشی گیاه هم چون ارتفاع گیاه، طول ریشه، تعداد برگ، وزن تر و خشک به تفکیک ریشه و اندام های هوایی، عدد کلروفیل متر (spad) و تجمع عنصر روی در اندام ها اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند که با افزایش غلظت روی به بیش از 5 قسمت در میلیون تعداد برگ به طور معنی داری کاهش یافت. افزایش غلظت روی تا 20 قسمت در میلیون تاثیری بر ارتفاع، طول ریشه و وزن خشک اندام های هوایی گیاه در مقایسه با شاهد نداشت اما در غلظت های بالاتر باعث کاهش رشد گیاه بادرنجبویه و بروز اثرات سمیت در این گیاه شد. بیش ترین وزن خشک ریشه ها با افزایش غلظت روی به بیش از 5 قسمت در میلیون مشاهده شد که با کلیه سطوح تیمار تفاوت معنی داری را نشان داد. با افزایش غلظت عنصر روی تا 20 قسمت در میلیون عدد کلروفیل متر به طور معنی داری (5%(p< در مقایسه با تیمار شاهد افزایش نشان داد. اما با افزایش غلظت در محلول غذایی عدد spad در سطح پایین تری نسبت به شاهد قرار گرفت. نتایج نشان دادند افزایش غلظت روی موجب تغییرات معنی داری در تجمع این عنصر در اندام های هوایی و ریشه بادرنجبویه در مقایسه با تیمار شاهد شد.