ارزش های معماری بافت قدیم بوشهر درتوسعه پایدار

ارزش های معماری بافت قدیم بوشهر درتوسعه پایدار

توسعه پایدار از جمله مفاهیم مطرح در زندگی انسان معاصر به شمار می رود و هدف اصلی آن دستیابی به توسعه ای است که بتواند نیازهای کنونی را بدون از دست دادن توانایی نسل های آینده در تامین نیازهایشان تامین کند. توسعه پایدار در حقیقت ایجاد تعادل میان توسعه و محیط زیست است. امروزه صرفه جویی در مصرف انرژی و استفاده ازانرژی های فسیلی و توسعه پایداربه موضوع بسیار مهم و رایج درسطح جهانی شده است این مفهوم که در حقیقت با پدید آمدن بحران انرژی جدی تر شده است در حوزه های مختلف ازجمله معماری و ساختمان سازی نیز مد نظر قرار گرفته و باعث ایجاد نوعی تفکر به نام معماری پایدار شده است که از جمله اهداف آن حداقل استفاده از منابع انرژی فسیلی- استفاده از مصالح تجدید پذیر - تحمیل حداقل ضایعات به محیط زیست -هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی و کاهش گرمایش زمین می باشد. نگاهی به معماری بومی اقلیم مختلف ایران، حکایت ازشناخت خصوصیات محیطی به خصوص اقلیمی و چاره اندیشی هوشمندانه نیاکان مابرای استفاده از مواهب طبیعی و مشکلات و ناهنجاری های اقلیمی محیطی آن دارد از این میان بافت قدیم بوشهر که در اقلیم گرم و مرطوب قرار دارد نیز به عنوان نمونه ای مناسب از هماهنگی و تلفیق بنا با طبیعت است. که بیش ترین تاثیر را ازاقلیم و طبیعت پیرآمون خود گرفته است. پژوهش حاضربا این فرض بنیان نهاده شده است که استفاده از الگوه های معماری بومی بوشهر می تواند در ایجاد معماری پایدار زیست محیطی تاثیرداشته باشد. این مقاله بارویکرد توصیفی تحلیلی ازابزار تحلیل محتوا با تکیه برگردآوری اطلاعات به روش میدانی و کتابخانه ای سعی در شناسایی و معرفی الگوهای معماری پایدار این مجموعه دارد.