ریشه شناسی فلسفه و اندیشه معماری پست مدرن

مقاله ریشه شناسی فلسفه و اندیشه معماری پست مدرن

نقطه ی عطف تاریخ معماری معاصر غرب، بین سال های 1960 و 2000 میلادی به خاطر نقطه تلاقی «فلسفه و معماری» می باشد. نظام مند بودن مباحث نظری معماری و اتکاءآن به نظریات مطرح شده ی فلسفی و تبیین آن، یکی از مهم ترین اصول طراحی در این دوره می باشد. در انگاره های پست مدرن پس از سال 1965؛ بیش از آن که قیاس ها در طبیعت جستجو شوند، در فرهنگ انسان و فن آوری ها دنبال شدند. از سال 1980 با همه گیر شدن رایانه امکان خلق فرم های پیچیده، سیال، منحنی و بیومورفیک بیشتر شد و دانشمندان علوم رایانه ای به نوشتن الگوریتم های ژن شناختی که به سان دگردیسی های طبیعی عمل می کنند، اقدام کرده اند. این برنامه های گوناگون نرم افزاری جهت شبیه سازی رفتار ساختارها و مکانیزم ها، به مهندسان اجازه ی معرفی روش های دگردیسی و تغییر تکاملی تدریجی را داده است. هدف از این پژوهش، شناخت و ریشه شناسی اندیشه ها، ایده ها و کانسپت های دوره پست مدرن است که می تواند ما را به ساختار تشکیل دهنده ی زنجیره ای نزدیک کند که می تواند پایه ای مهم برای طرح معماری شود. ساختار این مقاله براساس رویکرد تحلیلی- توصیفی با روش مطالعات کتابخانه ای از نوع کاربردی می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که پرسش از چگونگی آفرینش اثر معماری، ما را به ورطه ی گسترده ای از معانی، مفاهیم و راهبردهایی می کشاند که دستیابی به پاسخی مناسب را نیازمند نگاهی ژرف به بنیان های آن ها بر می شمارد. این نوع نگاه ها می تواند ترسیم گر سویه های مختلفی باشند که با بهره گیری از آن ها، دانشجوی معماری به «سرمشق های فرم و فضا» در فرآیند طراحی در روند تاریخی دوره پست مدرن واقف می گردد.