اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر بهزیستی ذهنی و بهبود ابرازگری هیجانی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس

مقاله اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر بهزیستی ذهنی و بهبود ابرازگری هیجانی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر ابرازگری هیجانی و بهزیستی ذهنی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیسی که در انجمن ام. اس شهر تهران دارای پرونده فعال در سال 1397 هستند، تشکیل می-داد. برای اجرای این پژوهش ضمن رعایت اصل رضایت آگاهانه پس از اطلاع رسانی و صدور فراخوان تعداد 10 بیمار بصورت غیرتصادفی هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون (5 نفر) و کنترل (5 نفر) تقسیم شدند. ملاک ورود نمونه به پژوهش نمره پایین در پرسشنامه های ابرازگری هیجانی و بهزیستی ذهنی، عدم شرکت همزمان یا در طی چند ماهه اخیر در جلسات روان درمانی دیگر بود. گروه آزمون در دوره روان درمانی پویشی کوتاه مدت شرکت کردند و در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ابرازگری هیجانی (eeq) و پرسشنامه بهزیستی ذهنی کیز (1998) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس با استفاده از بسته نرم افزاری spss-22 استفاده شد. تحلیل نتایج بیانگر این بود که بین میانگین نمرات مقیاس ابرازگری هیجانی و بهزیستی ذهنی شرکت کنندگان برحسب عضویت گروهی (دو گروه آزمون و کنترل) پس از تعدیل تأثیر متغیر پیش آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد.(p<0.001)  با توجه به تأثیر مثبت مداخله روان درمانی پویشی کوتاه مدت بر ابرازگری هیجانی و بهزیستی ذهنی بیماران ام. اس می توان از این روش جهت بهبود بهزیستی ذهنی و افزایش ابرازگری هیجانی و در نهایت بهبود بهداشت روان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بهره برد.