بررسی عددی اثر چینش تقویت های برشی بر رفتار برشی اتصال دال تخت بتنی به ستون

مقاله بررسی عددی اثر چینش تقویت های برشی بر رفتار برشی اتصال دال تخت بتنی به ستون

از میان شیوه های مختلف تقویت برشی مقطع اتصال دال به ستون بتنی نظیر تقویت با رکابی ها (خاموت دال)، کلاهک های برش گیر، الیاف اف آر پی و ...، در این پژوهش، جنبه های مختلف استفاده از گلمیخ های برشی و سابقه استفاده و تحقیقات مربوط به آن، مورد بررسی و مدل سازی رایانه ای (به کمک روش های نرم افزاری اجزای محدود) قرار گرفت. یک مشکل بالقوه که درباره ی طرح های متعامد گل میخ ها وجود دارد آن است که بخش های بزرگی از دال که از گوشه های ستون و به سمت بیرون آن ها (بیرون از محدوده تکیه گاهی ستون ها) ادامه پیدا کرده اند اساساً در برابر برش تقویت نشده اند. این مشکل به هنگام استفاده از ریل های گلمیخ ها که به صورت شعاعی چیده شده اند، برطرف می شود. برخی از بررسی های تحقیقاتی نشان دادند که الگوی چینش گل میخ ها (شعاعی در برابر متعامد) هیچ تاثیری بر مقاومت برشی اتصالات دال به ستون ندارد. پس از مطالعه و بررسی تحقیقات پیشین و تطبیق نتایج و ریشه یابی تناقضات آن ها، متغیرهای پژوهش به ترتیب حالت های چیدمان شعاعی یا متعامد دسته گلمیخ و نیز درصدهای مختلف نسبت آرماتورهای خمشی مقطع اتصال دال به ستون انتخاب شدند و پس از ایجاد مدل رایانه ای مناسب و کالیبره شده، مشخص گردید که اولاً با افزایش درصد نسبت آرماتورهای خمشی مقطع، ظرفیت برشی پانچ به اندازه کافی افزایش یافت و در این صورت، نحوه چیدمان شعاعی یا متعامد تاثیر بسیار کمی بر ظرفیت برشی پانچ داشت. هم چنین در درصدهای پایین نسبت آرماتورهای خمشی مقطع اتصال، (زیر هشت دهم درصد) چیدمان شعاعی عملکرد مطلوب تری از خود نشان داد.