بررسی تلفیق یکپارچه مدیریت ریسک در محیط فازی و پیاده سازی مهندسی ارزش پروژه های عمرانی (مطالعه موردی: بندر نوشهر)

مقاله بررسی تلفیق یکپارچه مدیریت ریسک در محیط فازی و پیاده سازی مهندسی ارزش پروژه های عمرانی (مطالعه موردی: بندر نوشهر)

هدف این تحقیق بررسی تلفیق یکپارچه مدیریت ریسک در محیط فازی و پیاده سازی مهندسی ارزش پروژه های عمرانی (مطالعه موردی: بندر نوشهر) بوده است. این تحقیق در راستای به کارگیری مدیریت ریسک در پیاده سازی مهندسی ارزش پروژه های عمرانی در قالب یک چارچوب یکپارچه انجام گرفت. به همین منظور با شناسایی مدل های موجود در این دو حوزه و با استفاده از روش دلفی چارچوبی شکل گرفت که در آن برخلاف سایر مدل های مشابه، چارچوب به صورت گام به گام بوده و ریسک ها در دو سطح ریسک های حاصل از پیشنهادهای مهندسی ارزش و ریسک های طول عمر پروژه مورد بررسی قرار گرفتند. در این چارچوب استفاده از منطق فازی موجب افزایش قدرت در ارزیابی کمی ریسک ها شد. چارچوب پس از منطبق سازی در یکی از پروژه های سازمان بنادر و دریانوردی پیاده سازی شد. این پیاده سازی موجب شناسایی 24 ریسک در طول عمر پروژه و ارزیابی آن ها، شناسایی و پاسخ گویی یک ریسک در پیشنهادهای حاصل از مهندسی ارزش گشت. از معایب این چارچوب می توان به زمان بر بودن آن نسبت به جلسات مهندسی ارزش اشاره کرد. که با توجه به مدت زمان محدود و جلسات مهندسی ارزش می تواند عیب بزرگی باشزد اما این چارچوب موجب کاهش دوباره کاری ها، هزینه و زمان ناشی از اجرای دوباره مدیریت ریسک برای این پروژه شده است. با توجه به 75% و 69% بهبودی که پیشنهادهای مهندسی ارزش نسبت به طرح پایه داشتند می توان نتیجه گرفت این تلفیق اثر منفی در کارکرد مهندسی ارزش نداشته است. با پیاده سازی چارچوب و بنابر نتایج حاصل فرض تحقیق مبنی بر امکان تلفیق مدیریت ریسک در پیاده سازی مهندسی ارزش پروژه های عمرانی تایید شد.