بررسی مورفوتکتونیک مرتبط با گسل جوان اصلی زاگرس در منطقه سروآباد، غرب ایران

مقاله بررسی مورفوتکتونیک مرتبط با گسل جوان اصلی زاگرس در منطقه سروآباد، غرب ایران

در این پژوهش مورفوتکتونیک مرتبط با گسل جوان اصلی زاگرس در منطقه سروآباد (باختر ایران) مورد بررسی قرار گرفته است. روش مورد استفاده اندازگیری شاخص های مورفوتکتونیکی و مقایسه با مشاهدات صحرایی بوده است. شاخص های به کار برده شده شامل: طول - شیب رودخانه (sl)، نسبت عرض کف دره به ارتفاع آن  (vf) عدم تقارن حوضه زهکشی (af)، شکل حوضه (bs)، منحنی و انتگرال هیپسومتری (hi)،  تقارن توپوگرافی (t) می باشند. در منطقه مورد مطالعه یکی از گسل های  فعال و لرزه خیز ایران (گسل جوان اصلی زاگرس) وجود دارد.

نتایج بدست آمده نشان داد که حوضه های منطبق بر گسل جوان اصلی زاگرس در ناحیه مرکزی و شمالی منطقه، هم چنین در نواحی با تراکم گسلی بالا، شاخص های مورفوتکتونیکی اندازه گیری شده ناهنجاری هایی نشان می دهند. که این ناهنجاری ها حاکی از تاثیر گسل های مذکور بر منطقه و فعالیت تکتونیکی می باشد. و هم چنین منطقه مورد مطالعه از لحاظ فعالیت تکتونیکی بر اساس نقشه هم پوشانی (saw)  به چهار کلاس تقسیم شده است، که این  تقسیم بندی شامل فعالیت نسبی بسیار بالا (55.3 درصد)، فعالیت نسبی بالا (7.15 درصد)، فعالیت نسبی متوسط (29.21)، فعالیت نسبی پایین (8.3 درصد) می باشد. که نتایج این مدل نشان می دهد مناطق با فعالیت نسبی بسیار بالا و بالا منطبق بر گسل اصلی منطقه و شاخه های آن می باشد.