پارک الکترونیکی زیست محیطی با رویکرد آموزش علوم طبیعی

پارک الکترونیکی زیست محیطی با رویکرد آموزش علوم طبیعی

دوران کودکی بهترین زمان برای تعالی شخصیتی و تربیتی هر انسان به حساب می آید. از این رو توجه به مقوله آموزش در این دوران از اهمیت بالایی برخوردار است. ایجاد محیطی مناسب برای رشد و آموزش کودکان، زمینه ساز رشد درست شخصیتی و تربیتی آن ها می باشد. این در حالی است که در شهرهای بزرگی مانند تهران که ارتباط کودکان با طبیعت، فرهنگ و هم محله ای ها بسیار کم شده است، مقوله آموزش تنها به مدارس محدود می شود و کانونی برای آموزش غیرمستقیم به معنای آموزش بر پایه ی بازی و سرگرمی اساساً وجود ندارد.

هم چنین به دلیل روند توسعه شهرنشینی در دنیای امروز و رشد سریع جمعیت از یک طرف، کمبود فضای آموزشی مناسب و مدارسی با آزمایشگاه های مجهز از طرف دیگر، متاسفانه شاهد افول فرهنگ طبیعت دوستی در میان نسل آینده هستیم. شهرک های علمی و تحقیقاتی و پارک های علم و فناوری ایده جدیدی است که با هدف توسعه تکنولوژی و ایجاد شرایط مناسب جهت دستیابی سریع تر به نوآوری ها و فناوری های برتر ایجاد شد و به دنبال آن با برخواستن موج انقلاب الکترونیک از این پارک ها، جایگاه و اهمیت آن در جمال توسعه صنعتی، روز به روز بیش تر شد. حال با توجه به تحولات وسیع و اهمیت آموزش و یادگیری در عصر کنونی، و با توجه به بحران های زیست محیطی موجود و ضرورت آموزش نسل آینده، هدف از این پژوهش آن است تا با طرح پارک الکترونیکی زیست محیطی با رویکرد آموزش علوم طبیعی به این سوال پاسخ دهد که چگونه می توان به کمک طراحی فضایی با کمک فناوری اطلاعات و علم الکترونیک پیشرفته ی امروز کودکان و نوجوانان و حتی جوانان را با علوم طبیعی و زیست محیطی اطراف خود آشنا نمود و آگاهی آن ها را بالا برد به گونه ای که از بنیان فرهنگ سازی صورت پذیرد؟

هدف ایجاد یک پارک زیستی علمی و تحقیقاتی و تفریحی، به سان یک آزمایشگاه بزرگ است که در آن تمام فعالیت های مربوطه، انجام شود. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی است که اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی و مصاحبه جمع آوری شده است.