تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر ساختار توزیع قدرت و رضایت زناشویی در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 3 تهران

تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر ساختار توزیع قدرت و رضایت زناشویی در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 3 تهران

همه زوج ها به دنبال آن هستند که از زندگی زناشویی خود لذت ببرند و احساس رضایت کنند و یکی از عوامل مهم در رضایت زناشویی، دسترسی به منابع قدرت و اعمال قدرت کردن در خانواده است، بنابراین هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر ساختار توزیع قدرت و رضایت زناشویی در زوجین بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و با استفاده از گزینش تصادفی، می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره تحت نظارت سازمان نظام روانشناسی ایران در منطقه 3 تهران بودند، که 60 نفر از آنها به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب و با انتساب تصادفی به دو گروه 30 نفری (گروه آزمایش و کنترل) تقسیم شدند.

ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامۀ رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامۀ ساختار توزیع قدرت سعیدیان بود که ابتدا پیش آزمون از هر دو گروه گرفته شد. سپس، زوجین گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مهارت ارتباطی قرار گرفتند و یک ماه پس از اتمام دوره ی آموزشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که آموزش مهارتهای ارتباطی منجر به تفاوت معنی دار آماری (p<0.001) بین مراحل پیش آزمون و پس آزمون در نمره ساختار توزیع قدرت و رضایت زناشویی شده است. بنابراین به طور کلی می توان گفت متغیر مستقل بر متغیر وابسته اثرگذار بوده است. بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که یک دوره آموزش مهارتهای ارتباطی زوجین بر ساختار قدرت و رضایت زناشویی در زوجین تأثیرمعناداری دارد.