اثربخشی واقعیت درمانی بر عزت نفس و علائم بی موبایل هراسی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم مبتلا به بی موبایل هراسی

اثربخشی واقعیت درمانی بر عزت نفس و علائم بی موبایل هراسی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم مبتلا به بی موبایل هراسی

مقدمه و هدف: وابستگی زیاد به موبایل می تواند آسیب های شناختی، هیجانی و تحصیلی مختلفی برای دانش آموزان در پی داشته باشد که ضروری است با بکارگیری روش های درمانی مناسب از بروز آن جلوگیری شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر عزت نفس و علائم بی موبایل هراسی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم مبتلا به بی موبایل هراسی انجام گرفت. مواد و روشها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم مبتلا به بی موبایل هراسی شهر اصفهان در سال تحصیلی 98 - 1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانش آموز مقطع متوسطه دوم مبتلا به بی موبایل هراسی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند ( هر گروه 15 دانش آموز(. گروه آزمایش واقعیت درمانی (گلاسر، 2013 ) را طی دو نیم ماه در 10 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند.

پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش نامه بی موبایل هراسی (آزادمنش و همکاران، 1395 ) و پرسش نامه عزت نفس (آیزنک، 1976 ) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که واقعیت درمانی بر عزت نفس و علائم بی موبایل هراسی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم مبتلا به بی موبایل هراسی تأثیر معنادار دارد. (p<0.001) بدین صورت که ایا درمان توانسته منجر به بهبود عزت نفس و کاهش علائم بی موبایل هراسی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم مبتلا به بی موبایل هراسری شود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که واقعیت درمانی با بهره گیری از فنونی همانند تمرکز بر زمان حال، اجتناب از انتقاد کردن و آموزش مسئولیت پذیری می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود عزت نفس و کاهش علائم بی موبایل هراسی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم مبتلا به بی موبایل هراسی مورد استفاده قرار گیرد.