رابطه هوش سیاسی و خود کارآمدی اجتماعی با نقش میانجی هوش فرهنگی در بین معلمان دوره دوم متوسطه شهرستان استهبان

رابطه هوش سیاسی و خود کارآمدی اجتماعی با نقش میانجی هوش فرهنگی در بین معلمان دوره دوم متوسطه شهرستان استهبان

هدف کلی این پژوهش، بررسی تعیین رابطه بین هوش سیاسی و خود کارآمدی اجتماعی با نقش میانجی هوش فرهنگی در بین معلمان دوره دوم متوسطه شهرستان استهبان، انجام پذیرفته است. جامعه موردمطالعه شامل کلیه معلمان دوره متوسطه دوم شهرستان استهبان بوده است. معیار ارزیابی از طریق سه پرسشنامه هوش سیاسی دوستار و همکاران ( 1393 ) و پرسشنامه خود کارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز ( 2000 )و پرسشنامه استاندارد هوش فرهنگی آنگ و ارلی ( 2003 ) بوده است. گروه نمونه گیری با روش نمونه تصادفی خوشه ای انجام شد. بدین صورت که به طور تصادف 9 مدرسه را انتخاب در هرکدام حدود10 معلم انتخاب که درمجموع 89 معلم به صورت نمونه مورد پیمایش قرار گرفتند.

برای تحلیل داده ها از آزمونهای توصیفی و آزمون های استنباطی ازجمله تحلیل مسیر بر اساس مدل ساختاری استفاده گردید. یافته ها تحقیقات حاضر تأثیر استفاده از هوش سیاسی بر خود کارآمدی اجتماعی با نقش میانجی هوش فرهنگ را موردبررسی قرار داده است. نتایج از همه پیش بینی ها پشتیبانی می کند و درک کاملی از ارتباط بین استفاده از هوش سیاسی و خود کارآمدی اجتماعی و هوش فرهنگی در اختیار ما قرار می دهد. این تحقیقات نشان می دهد که استفاده از هوش سیاسی بر خود کارآمدی اجتماعی و هوش فرهنگی معلمان تاثیرمی گذارد. اولین هدف هوش سیاسی بر رشد خود کارآمدی اجتماعی تأثیر می گذارد. علاوه بر این هوش فرهنگی نقش میانجی بین استفاده از هوش سیاسی و خود کارآمدی اجتماعی بوده است. علاوه بر این، نتیجه نشان می دهد که هوش سیاسی نیز باهوش فرهنگی مرتبط است. این یافته با معادلات ساختاری روابط دوجانبه بین هوش سیاسی و هوش فرهنگی پشتبانی می کند.