بررسی الگوهای دستوری در نامه ها و منشآت جامی

بررسی الگوهای دستوری در نامه ها و منشآت جامی

بررسی الگوهای دستوری یک اثر، مبحث بسیار دشوار و پیچیده ای است که نیازمند ژرف نگری و نهایت دقّت در پژوهش است و از آنجا که این بررسی جز با شناخت جمله و اقسام آن میسّر نیست، در این پژوهش سعی شده است، علاوه بر ذکر تعاریفی متفاوت از جمله و تنوّع در اقسام آن، با تحلیل شمار زیادی از جمله های «نامه ها و منشآت جامی» انعکاس صدای جامی با چینش واژگان، به گوش مخاطب برسد. بالطّبع، بسامد برخی از جمله ها، خصوصیات و نگرش نویسنده را برای ما آشکار خواهد ساخت. پرسش اصلی پژوهش این است که بسامد کدام نوع از انواع جمله در نامه های جامی بیشتر است؟ می توان گفت، جمله های با وجه امری غیر مستقیم، جمله های شرطی، جمله های مرکب ناهمپایه و جمله های دعایی از بسامد چشم گیری برخوردارند. تمامی این موارد، بیانگراین هستند که جامی، در مرکز قدرت معنوی و دیوانی قرار داشته است و به گونه ای بر دولتمردان دربار تیموری نفوذ و سلطه یافته بود که می توانست معضلات و مشکلات عامه مردم را با توصیه های خویش به سلطان و درباریان، حلّ و فصل نماید. شایان ذکر است که، روش تحقیق، به شیوه توصیفی تحلیلی و بر مطالعات کتابخانه ای استوار است.