بررسی مفهوم حس سر زندگی و ارتباط آن با معماری باغ ایرانی

بررسی مفهوم حس سر زندگی و ارتباط آن با معماری باغ ایرانی

در سرزمین پهناور ایران باغ هایی وجود دارند که از نقطه نظر هنر و معماری نمونه های با ارزشی تلقی شده و باعث ترویج هنرباغ سازی ایرانی در دیگر سرزمین ها و به خصوص سرزمین های اسلامی شده اند. باغ ایرانی درشهرسازی و معماری سنتی ایران دارای جایگاهی بلند مرتبه و رفیع می باشد. بدین معنی که فضا و محیط اطراف آن از چه ویژگی هایی برخوردار باشند تا مردم رابه خود جلب کنند. با سیری گذرا بر سیمای شهرهای تاریخی ایران باغ های با ارزشی را به نمایش می گذارند که همگی دارای تحرک و نشاط و سرزندگی می باشند واز گذشته تاکنون محلی برای فعالیت و حضور مردم بوده است. تا با حضور مستمر و فعال در این مکان حس سرزندگی و زیست پذیری آنها تقویت شده و جامعه ای مطلوب و ایده ال در این شهرها داشته باشیم، در مقابل ساختمان اصلی باغ ها استخر بزرگی احداث شده که سر ریز آب ورودی به آنها توسط نهری طول باغ را طی می کند.

هدف از انجام این پژوهش بررسی مفهوم حس سر زندگی و ارتباط آن با معماری باغ ایرانی با تمرکز بر دو نمونه های موردی باغ ارم شیراز و شازده کرمان می باشد. روش تحقیق در این کار، روش توصیفی تحلیلی و ابزار جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای بوده است مقاله با سؤال به اینکه ارتباط مفهوم حس سر زندگی با باغ ایرانی چگونه است؟ وجود باغ ها به عنوان یکی از فضا به دلیل داشتن کارکردهای گوناگون اجتماعی، اقتصادی، اکولوژی جزء مهمترین بخش های محیط زندگی به حساب می آیند و حضور مستمر شهروندان علاوه برارتقاء سطح محیط زیستی آنها حس سرزندگی و نشاط را درمحیط زندگی افراد به وجود می آورد. احساس آرامش خاطر، نشاط و وجود حس سرزندگی یکی از نیازهای روحی انسان و مهمترین شاخص کیفیت فضاست. انبوهی از فضاهای دل مرده، سرد و بیروح در شهرها تحت تاثیر ناهمگونی و آلودگی های بصری مشاهده می شود که به دور از هر گونه زیبایی و مطلوبیت، هیچگونه معنا، مفهوم و عملکردی را القاء نمی کنند.