تاثیر مشارکت ورزشی یوگا بر امید به زندگی زنان سالمند یوگاکار و بدون تمرین

تاثیر مشارکت ورزشی یوگا بر امید به زندگی زنان سالمند یوگاکار و بدون تمرین

امید به زندگی یک شاخص آماری است که نشان می دهد متوسط طول عمر در یک جامعه چقدر است و یا به عبارت دیگر هر عضو آن جامعه چند سال می تواند توقع زندگی داشته باشد. هدف این مقاله، بررسی تاثیر مشارکت ورزشی یوگا بر امید به زندگی در زنان سالمند بود. روش پژوهش حاضر از نوع پس رویدادی و کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش را، زنان سالمند بالای 60 سال شهر تبریز تشکیل دادند. نمونه آماری تحقیق حاضر 132 زن سالمند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند که 69 نفر آنها یوگا کار و 63 نفر بدون تمرین بودند. برای سنجش امید به زندگی از پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر شامل 12 آیتم می باشد که دو آیتم تفکر عاملی و مسیر گذرگاه افراد را می سنجد. از روش های آماری توصیفی نظیر میانگین و انحراف استاندارد جهت توصیف داده ها و از روش های آماری استنباطی تی مستقل، تحلیل واریانس چند متغیره، همبستگی و رگرسیون به روش اینتر، با استفاده از نرم افزار 25spss به منظور بررسی فرضیات تحقیق استفاده شده است. با توجه به نتایج روش آماری مانوا در امید به زندگی سالمندان و مولفه های آن تفاوت وجود دارد. بنابر نتایج بدست آمده احتمال دارد که ورزش یوگا بر افزایش امید به زندگی در سالمندان تاثیر بگذارد.